Dit betekent dragen voor mij

Na een stressvolle zwangerschap, waarin ik iedere week naar het ziekenhuis moest voor controle, werd onze oudste zoon, Micha, middels een spoedsectio geboren op 1 januari 2019.

De hele ervaring was niet alleen voor mij en mijn man heftig, maar uiteraard ook voor ons kleintje. Toen we na een aantal dagen weer naar huis mochten bleek het al snel steeds minder goed met mij te gaan. Ik werd na een week toch weer opgenomen in het ziekenhuis en moest opnieuw geopereerd worden.

Al deze gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat we een rommelige start hebben gehad met z'n drietjes. Dit uitte zich ook in angst en onzekerheid bij zowel mij als bij Micha.

Toen ontdekte ik de draagdoek. Ik ging naar Beebie Westland en kocht daar mijn eerste doek. Een rekbare doek. Als ik de foto's terugkijk, zie ik meteen alle beginnersfouten die moeders maken die geen consult hebben gehad ;-)

Binnen no time merkte ik een enorme opluchting bij Micha en mij. We hebben wat afgewandeld samen! Dit zorgde voor zoveel plezier. We kregen frisse lucht, Micha huilde niet in de doek en ik kon alleen maar verliefd kijken naar dat mooie koppie zo dicht bij mij. Dit waren dingen die ik niet had als we gewoon thuis waren. Micha huilde bijna non stop en verliefd kon ik op het huilen niet worden. Later bleek hij een koemelkallergie te hebben.

De draagdoek werkte helend. Helend voor Micha, maar ook zeker voor mij!

Inmiddels is ook Ezra geboren op 15 februari 2021. Ook hij geniet ervan om gedragen te worden. En eerlijk, het is zo makkelijk om je baby in de doek te dragen en je handen vrij te hebben voor de nogal levendige peuter!